19 februari 2016

Goedenavond, daar ben ik weer! De afgelopen twee weken heb ik weer veel mooie ervaringen opgedaan in Palestina. En ja... Ook weer veel nieuwe mensen ontmoet! Zelfs aan vrienden heb ik hier geen gebrek. Als ik in m’n vrije tijd door Beith Jala of Bethlehem loop, krijg ik dan ook regelmatig te horen, hi friend! Helaas kwam ik er al wel vrij snel achter dat men dan gewoon iets van je wilt ;)

De kennismaking met de Palestijnse cultuur is nog wel het meest grappig. Ik blijf me er echt over verbazen. Waar in Nederland iedereen altijd maar druk is en alles volgens afspraak verloopt, neemt men hier letterlijk de tijd. Een uur te laat komen is dan ook totaal geen probleem. Daarnaast schijnen mensen gezelligheid belangrijker te vinden dan werken. Dit merkte ik vooral toen ik met mijn begeleider bij het Ministerie van Sociale zaken was. We moesten daar een aanvraag voor de verzekering indienen. In elk kamertje waar we langskwamen zaten wel 4/5 of zelfs 6 mensen te praten; of koffie te drinken.

Ook heb ik nog enkele dagen Jeruzalem bezocht. Wat een mooie stad is dat zeg. Heb daar veel mooie en ook historische plekken bezocht. Enkele foto’s hiervan heb ik bij het reisverslag toegevoegd. Ook heb ik daar op vrijdag de inleiding van de Sjabbat meegemaakt. Echt gaaf hoe al die orthodoxe Joden aan het feesten waren. Maar het meest bijzonder vond ik nog wel de graftuin. Hoewel die midden in Jeruzalem ligt, merk je daar totaal niks van de drukte in de stad. Het is natuurlijk de vraag of het echt de plek was waar Jezus is begraven, maar het verhaal erachter is natuurlijk wel heel indrukwekkend. Dat zet je ook wel aan het denken.

Wat ik ook echt bijzonder vind hier, is dat je eigenlijk niks merkt van de oorlog. Ik krijg regelmatig de vraag: is het daar niet gevaarlijk? Of, kijk je wel uit..? Maar eigenlijk merk je er hier helemaal niks van. Het leven gaat gewoon door en ook aan de mensen merk je niks. Natuurlijk moet je uitkijken, en op bepaalde plekken op bepaalde tijden niet komen omdat het daar dan onrustig is. Maar ook op straat voel ik me echt veilig. Alleen die gaslucht is wel verschrikkelijk. Vorige week was ik op het moment dat er geschoten werd op straat en stond de wind schijnbaar onze kant op, nou dat was te merken! Echt alles begon te jeuken en te kriebelen. Dat was dan weer een iets mindere ervaring.

Vanmiddag ben ik met Henriet (een vrijwilligster hier) naar Bethlehem geweest. Zij was daar al eerder geweest en had dan ook al veel `vrienden’. Eentje beweerde zelfs familie te zijn, en daarom had hij ook `very good prices’. Bij hem kregen we gratis drinken aangeboden en zijn spelen waren wel zo goedkoop, je zou bijna geloven dat hij ze onder de inkoopprijs zou verkopen. Maar goed, uiteindelijk vertrokken we wel met wat spullen.

In mijn vrije tijd heb ik gelukkig ook genoeg te doen. Ik lees dan veel en duik ook regelmatig de studieboeken in. Daarnaast is er bij Jemima ook altijd wel wat te beleven. Dus dat zit ook helemaal goed.

Ook het werk hier is echt leuk. Ik krijg veel vrijheid in wat ik moet doen; en ook als ik zelf ideeën heb wordt daar wat mee gedaan. Omdat er hier gewoon echt veel geregeld moet worden en omdat ik dat heel leuk vind om te doen; zit ik wat dat betreft ook helemaal op m’n plek. Mis thuis op sommige momenten wel hoor, met name in de weekenden. Maar gelukkig is er hier bij Jemima wel genoeg te beleven zodat ik me niet hoef te vervelen.